عفونت غده پاروتید یک بیماری التهابی است که در آن یک یا هر دو غده پاروتید که بزرگ‌ترین غدد بزاقی در بدن هستند، مبتلا به عفونت می‌شوند. این بیماری می‌تواند باعث درد، تورم، تب و احساس ناراحتی در گوش، گردن و فک شود. عفونت غده پاروتید معمولاً در کودکان و نوجوانان رخ می‌دهد، اما ممکن است در هر سنی اتفاق بیفتد. این بیماری معمولاً جدی نیست و با درمان مناسب، بهبود می‌یابد. با این حال، در برخی موارد، عفونت غده پاروتید ممکن است عوارض خطرناکی را به دنبال داشته باشد. در این مقاله، قصد داریم به بررسی علل، تشخیص، پیشگیری و درمان عفونت غده پاروتید بپردازیم. همچنین به عوارض احتمالی این بیماری و راه‌های کاهش خطر آن اشاره خواهیم کرد. این مقاله می‌تواند به شما کمک کند تا با علائم و نشانه‌های عفونت غده پاروتید آشنا شوید و در صورت لزوم، اقدامات لازم را انجام دهید. همچنین، اگر به دنبال یک مشاوره با کیفیت برای تشخیص و درمان تومور دهان هستید، بهترین متخصص تومورهای حفره دهانی را در کلینیک ما ملاقات کنید.
 

علت عفونت غده پاروتید: باکتری‌ها، ویروس‌ها، قارچ‌ها و عوامل دیگر

شایع‌ترین علت این بیماری، باکتری‌های استرپتوکوک است. این باکتری‌ها می‌توانند از طریق دهان وارد غده پاروتید شوند. سایر علل احتمالی عفونت غده پاروتید عبارتند از:
  • ویروس‌ها: ویروس‌هایی مانند ویروس اوریون، ویروس مونونوکلئوز عفونی و ویروس هرپس سیمپلکس می‌توانند باعث عفونت غده پاروتید شوند.
  • قارچ‌ها: قارچ‌ها می‌توانند در افراد مبتلا به ضعف سیستم ایمنی بدن باعث عفونت غده پاروتید شوند.
  • آسیب به غده پاروتید: آسیب به غده پاروتید، مانند آسیب ناشی از جراحی یا ضربه، می‌تواند باعث عفونت شود.
  • داروها: برخی از داروها، مانند داروهای ضد سرطان و داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی بدن، می‌توانند خطر ابتلا به عفونت غده پاروتید را افزایش دهند.
  • بیماری‌های خودایمنی: بیماری‌های خودایمنی، مانند سندرم شوگرن، می‌توانند باعث حمله سیستم ایمنی بدن به غده پاروتید شوند.
اگر علائم و نشانه‌های عفونت غده پاروتید را دارید، باید فوراً به پزشک مراجعه کنید. پزشک شما با معاینه فیزیکی و آزمایش خون می‌تواند عفونت غده پاروتید را تشخیص دهد. همچنین، در برخی موارد، علت این بیماری مشخص نیست.

روش‌های تشخیص عفونت غده پاروتید

تشخیص عفونت غده پاروتید معمولاً بر اساس علائم عفونت غده پاروتید و نشانه‌های بیمار و معاینه فیزیکی است. پزشک شما ممکن است غده پاروتید را برای بررسی تورم، قرمزی و حساسیت معاینه کند. همچنین ممکن است آزمایش خون برای بررسی وجود باکتری‌ها یا ویروس‌ها انجام دهد. در موارد شدید، پزشک شما ممکن است آزمایش‌های تصویربرداری مانند سی تی اسکن یا ام آر آی را برای بررسی غده پاروتید و تعیین وجود آبسه یا سایر مشکلات انجام دهد.  

درمان عفونت غده پاروتید: گزینه‌های درمانی و توصیه‌های پزشکی

درمان تومور پاروتید به علت آن بستگی دارد. اگر علت آن از عفونت و عفونت آن ناشی از باکتری باشد، پزشک شما آنتی بیوتیک تجویز می‌کند. آنتی بیوتیک‌ها معمولاً به مدت ۱۰ تا ۱۴ روز تجویز می‌شوند. در موارد شدید، پزشک شما ممکن است برای درمان  نیاز به تخلیه آبسه داشته باشد. تخلیه آبسه با یک سوزن و سرنگ انجام می‌شود. درمان این نوع از عفونت  در موارد نادر، ممکن است نیاز به جراحی برای برداشتن غده پاروتید باشد. جراحی معمولاً در صورت عدم پاسخ به درمان‌های دیگر یا در صورت وجود عوارض جدی انجام می‌شود. در کنار درمان عفونت غده پاروتید، پزشک شما ممکن است توصیه‌های زیر را برای کمک به بهبودی شما ارائه دهد:
  • استراحت کافی
  • مصرف مایعات فراوان
  • استفاده از کمپرس گرم روی ناحیه آسیب دیده
  • اجتناب از غذاهای اسیدی و تند
با درمان عفونت غده پاروتید، عفونت غده معمولاً طی چند هفته بهبود می‌یابد. جراحی عفونت غده پاروتید

برخی موارد، درمان عفونت غده پاروتید ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد.

 

عوارض عفونت غده پاروتید

عفونت غده پاروتید معمولاً یک بیماری خوش‌خیم است که با درمان مناسب بهبود می‌یابد. با این حال، در برخی موارد، می‌تواند عوارض جدی ایجاد کند. عوارض احتمالی عفونت غده پاروتید عبارتند از:
  • عفونت استخوان: عفونت می‌تواند به استخوان‌های اطراف غده پاروتید گسترش یابد و باعث عفونت استخوان شود.
  • آبسه: عفونت می‌تواند باعث تجمع چرک در غده پاروتید شود که به عنوان آبسه شناخته می‌شود.
  • انسداد مجاری بزاق: عفونت می‌تواند باعث انسداد مجاری بزاق شود که باعث کاهش تولید بزاق می‌شود.
  • از دست دادن عملکرد غده پاروتید: در موارد نادر، عفونت می‌تواند باعث از دست رفتن عملکرد غده پاروتید شود.
در موارد نادر، عفونت غده پاروتید می‌تواند منجر به عوارض جدی‌تری، مانند:
  • مننژیت: مننژیت التهاب غشایی است که مغز و نخاع را می‌پوشاند.
  • انسفالیت: انسفالیت التهاب مغز است.
  • سندرم شوگرن: سندرم شوگرن یک بیماری خودایمنی است که باعث خشکی چشم و دهان می‌شود.
برای کاهش خطر ابتلا به عوارض عفونت غده پاروتید، مهم است که درمان را به طور کامل و طبق دستور پزشک خود انجام دهید. همچنین مهم است که علائم و نشانه‌های هرگونه عوارض احتمالی را به پزشک خود گزارش دهید. استفاده از دارو برای عفونت غده پاروتید

استفاده از داروهای ضد التهاب می‌تواند در درمان عفونت غده پاروتید مفید باشد.

 

راه‌های ساده و موثر برای پیشگیری از عفونت

پیشگیری از عفونت غده پاروتید همیشه امکان‌پذیر نیست، اما برخی از اقدامات وجود دارند که می‌توان برای کاهش خطر ابتلا به این بیماری انجام داد. برای جلوگیری از این بیماری، شما می‌توانید راه‌های زیر را دنبال کنید:  
  • رعایت بهداشت دهان و دندان: مسواک زدن دو بار درروز و استفاده از نخ دندان به طور منظم به از بین بردن پلاک و باکتری‌های دهان کمک می‌کند.
  • واکسناسیون: واکسن اوریون می‌تواند به جلوگیری از عفونت اوریون کمک کند که یکی از علل عفونت غده پاروتید است.
  • آب بنوشید: آب فراوان بنوشید تا بزاق شما رقیق و جریان خوب داشته باشد.
  • عدم مصرف مواد محرک: از مصرف مواد محرک مانند الکل، سیگار، قهوه و چای خودداری کنید چون ممکن است بزاق شما را خشک کنند.
  • استفاده از دارو: از داروهایی که خشکی دهان را افزایش می‌دهند، مثل آنتی هیستامین‌ها و داروهای ضد فشار خون بالا، با مشورت پزشک استفاده کنید.
  • تغذیه سالم: از تغذیه سالم و متعادل پیروی کنید و از غذاهای حاوی ویتامین C و E استفاده کنید.
  • مراجعه به پزشک: درصورت بروز علائم عفونت غده پاروتید، مثل تورم، درد، تب و لرز، سریعاً به پزشک مراجعه کنید و درمان مناسب را دریافت کنید.
همچنین، در معرض خطر ابتلا به عفونت غده پاروتید هستید، مهم است که با پزشک خود درمورد راه‌های پیشگیری از این بیماری صحبت کنید. استفاده از مایعات برای عفونت غده پاروتید

برای درمان عفونت غده پاروتید، استراحت و مصرف مایعات بسیار مهم است.

 

جمع‌بندی

عفونت غده پاروتید یک بیماری شایع است که می‌تواند درهر سنی رخ دهد. علائم و نشانه‌های این بیماری عبارتند از تورم و درد در یک طرف صورت، قرمزی و حساسیت در ناحیه آسیب دیده، تب، دشواری در بازکردن دهان، مشکل در بلع و کاهش تولید بزاق. همانطور که گفتیم، درمان این بیماری به علت آن بستگی دارد. مثلا اگر عفونت ناشی از باکتری باشد، پزشک آنتی بیوتیک تجویز می‌کند. در موارد شدید، ممکن است نیاز به تخلیه آبسه یا جراحی برای برداشتن غده پاروتید لازم باشد. با درمان مناسب، عفونت غده پاروتید معمولاً طی چند هفته بهبود می‌یابد. با این حال، در برخی موارد، می‌تواند عوارض جدی ایجاد کند. برای کاهش خطر ابتلا به عفونت غده پاروتید، مهم است که بهداشت دهان و دندان را رعایت کنید، از غذاهای اسیدی و تند اجتناب کنید، استراحت کافی داشته باشید، مایعات فراوان بنوشید و واکسن اوریون را دریافت کنید. در نهایت، عفونت غده پاروتید یک بیماری قابل درمان است که با تشخیص و درمان به موقع، می‌توان خطر عوارض را کاهش داد.