ناهننجاری های گوش انواع مختلفی دارد. برای هر کدام با توجه به وضعیت موجود درمان های مختلفی صورت می گیرد. آیا با شایع ترین ناهنجاری های گوش آشنایی دارید؟ اقدامات درمانی لازم در این زمینه شامل چه مواردی می شود؟ با جراحی میکروشی آشنایی دارید؟ ناهنجاری مادرزادی گوش به شکل های مختلفی بروز پیدا می کند. علل انواع مختلف ناهنجاری های گوش به طور کامل ناشناخته است. اما برخی موارد نظیر جهش های ژنتیکی و شرایط ارثی در این زمینه موثر هستند. در ادامه این مقاله قصد داریم به درمان شایع ترین انواع ناهنجاری مادرزادی گوش و هر آنچه باید در اینباره بدانید بپرازیم.
ناهنجاری مادرزادی گوش چیست؟
ناهنجاری گوش به مواردی گفته می شود که اندازه یا شکل گوش خارجی، میانی یا داخلی متفاوت از حد معمول باشد. این وضعیت ممکن است بر روی قابلیت های شنیداری کودک و در موارد حاد تر تکلم نیز تاثیر بگذارد. اغلب، ناهنجاری های گوش به راحتی قابل مشاهده است و در بدو تولد تشخیص داده می شود. در غیر این صورت می توان با انجام آزمایش های لاز در زمینه شنوایی سنجی کودک این مورد را در بررسی کرد.
انواع ناهجاری های گوش
- آنوتیا : گوش خارجی به طور کامل وجود ندارد.
- میکروشیا : گوش خارجی کوچک است و به درستی تشکیل نشده است.
- آترزی گوش : در این حالت کانال گوش تشکیل نشده است.
- کریپتوشیا : در این حالت قسمت بالای گوش در زیر پوست قرار دارد.
- تنگی کانال گوش : در این حالت کانال گوش باریک است.
- گوش منقبض : در این حالت قسمت بیرونی گوش یا چروکیده، چین خورده یا صاف است
- وجود سوراخ یا برآمدگی جلوی گوش : در جلوی گوش و بالای مجرای گوش برآمدگی و یا فرورفتگی وجود دارد.
- گوش برجسته : در این حالت گوش بیش تر از دو سانتی متر از کنار سر بیرون می آید.
در میان نوازدانی که با ناهنجاری های گوش به دنیا می آیند، 60 الی 80 درصد نوازادان مبتلا به میکروشیا هستند. میکرشیا خود انواع مختلفی دارد و تحت درمانی به نام جراحی میکروشی مورد بررسی قرار می گیرد.
در برخی از ناهنجاری ها نیاز به درمان وجود ندارد. درواقع در این موارد بد شکلی گوش خطرناک تشخیص داده نمی شود. همچنین قابلیت های شنیداری کودک را نیز تحت تاثیر قرار نخواهد داد. اما در برخی دیگر اقدامت درمانی لازم ضروری است که در ادامه مقاله به آن می پردازیم.
اقدامات درمانی ناهنجاری گوش
اقدامات درمانی در زمینه اصلاح ناهنجاری های گوش اغلب شامل اقدامات جراحی می شود. البته برخی از ناهنجاری‌های گوش می تواند با تغییر شکل آرام گوش‌ها با قالب‌های گوش با کمک قالب های مخصوص در دوره کودکی درمان شود. اما در اغلب موارد اقدامات جراحی برای اصلاح گوش مورد استفاده قرار خواهد گرفت. با اینکه در برخی موارد دخالت در زمینه درمان ضروری نیست، اما در برخی دیگر نیز عدم مداخلات درمانی موجب ایجاد عوارضی از جمله عفونت در گوش می شود. همچنین به ندرت، عفونت های جدی گوش میانی به سایر بافت های جمجمه، از جمله مغز یا غشای اطراف مغز گسترش می یابد. بنابراین با اقدامات درمانی به هنگام می توان از این عوارض جلوگیری کرد.